Diep in de zee schuilen enge wezens. De meeste dieren worden pas opgemerkt na een tsunami of wanneer ze dood zijn en per ongeluk door een vissersboot worden opgevist. Dit lijstje bevat de tien engste dieren uit de diepzee. Gelukkig zul je ze nooit in levende lijve tegenkomen.

10. Chauliodus

Chauliodus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van Stomiidae. Hij komt voor tussen de 80 en 1600 meter diepte en is een van de vreemdste zeemonsters. Sommige soorten zijn zwart als de nacht met lichtgevende organen (photophores) op strategisch gunstige plekken op het lichaam, waaronder een soort uitsteeksel welke als lokaas voor visjes dient. Sommige chauliodus hebben geen pigment waardoor ze transparant worden.

Tevens hebben ze enorme ogen, waarschijnlijk om zo veel mogelijk licht op te vangen om toch nog iets te kunnen zien. De lichtgevende organen van het dier maken licht door middel van een chemisch proces dat bioluminescentie wordt genoemd.

9. Vangtandvis

De vangtandvis (Anoplogaster cornuta) is een straalvinnige vissensoort uit de familie van bladschubbigen (Anoplogastridae). Deze diepzeevis vangt zijn prooien in een snelle aanval en spietst deze op de lange tanden. Die prooien zijn haast zo groot als de vis zelf. Deze soort komt wereldwijd voor in tropische en gematigde zeeën op grote diepten.

8. Draakvis

De draakvis, Grammatostomias flagellibarba, is ondanks zijn grootte een echte jager. Het is een van de vele soorten in de diepzee. De vis wort ongeveer 20 centimeter lang en heeft een grote kop met veel scherpe snijtanden.

7. Hengelvis

De hengelvis, tevens bekend als Melanocetus johnsoni is een vervaarlijke vis die op grote diepten leeft. Zijn lichaam lijkt op een basketbal en het lijkt dat hij er zo een zou kunnen verzwelgen. Hij heeft een grote bek met scherpe tanden. Hij wordt ongeveer 10 centimeeter lang. ijn naam dank hij aan een hengelachtig uitsteeksel met een lichtgevend orgaan aan het uiteinde. Hiermee lokt hij zijn prooi. Zijn 'lampje' zwaait hij heen en weer terwijl hij hem aan- en uitschakelt. Zodra een prooi binnen bereik komt klappen zijn krachtige kaken dicht en is het tijd voor een diner.

6. Pelikaanaal

De pelikaanaal - Eurypharynx pelecanoides - is wellicht het vreemdste dier in de diepzee. Hij heeft een enorme bek die groot geboeg is om een prooi groter dan hemzelf op te slokken.

5. Reuzeninktvis

Met reuzeninktvis of reuzenpijlinktvis wordt een dier van het geslacht Architeuthis aangeduid waarvan de soort Architeuthis dux vermoedelijk het grootste lid is. Mogelijk is dit het grootste ongewervelde dier op aarde, maar de kolossale inktvis (Mesonychoteuthis hamiltoni) wordt vermoedelijk groter.

Tot voor kort had geen enkele wetenschapper de reuzeninktvissen in hun natuurlijke habitat kunnen bestuderen, maar op 30 september 2004 slaagden de Japanse wetenschappers Tsunemi Kubodera en Kyoichi Mori er als eersten in om beelden te maken van een reuzeninktvis in zijn natuurlijke leefomgeving.

4. Reuzenpissebed

De reuzenpissebed (Bathynomus giganteus) is één van de bijna twintig soorten van pissebedden (kreeftachtigen) uit het geslacht Bathynomus. Vermoedens bestaan dat deze dieren in grote aantallen leven in diepe, koude delen van de Atlantische Oceaan. Het is de grootste bekende pissebed en dit verklaart dan ook de Nederlandstalige naam.

De reuzenpissebed kan tot 46 centimeter lang worden. De soort komt alleen voor op de bodem van tropische zeeën tussen 300 en 2100 meter diepte. Het dier eet vis, garnalen en wormen.

3. Chaunax endeavouri

De Chaunax endeavouri (B.melanostomus) (in het Engels Coffinfish genoemd) heeft een slap lichaam en een lange staart, welke bedekt zijn met kleine stekels. B.melanostomus wordt gevangen in de Indische Oceaan op een diepte variërend van 1320m tot 1760m. De naam melanostomus komt van het Griekse melanos, hetgeen zwarte betekent en stoma, het woord voor mond. Er zijn twee soorten in de familie Characidae; Bad Chaunax en Chaunax. Bathychaunax verschilt van Chaunax door een kleiner aantal strepen op het lichaam een breder hoofd, meer verspreide stekels en diverse afwijkende botten in het skelet.

2. Vampierinktvis

De vampierinktvis, die bekend staat bij wetenschappers als Vampyroteuthis Infernalis, lijkt meer op een monster uit een science fiction film. De inktvis heeft grote vinnen op zijn lichaam die op grote oren lijken. Het lichaam is erg gelatine-achtig waardoor hij meer op een kwal lijkt dan op een gewone inktvis. De vampierinktvis heeft relatief de grootste ogen van alle bekende dieren. Het is een klein dier en groeit tot een lengte van ongeveer zes centimeter, maar zijn ogen zijn door groot als die van een grote hond.

Het lichaam van de vampier inktvis is bedekt met licht-producerende organen, photophores genaamd. Dit geeft de inktvis de unieke mogelijkheid zichzelf "aan" en "uit" te schakelen. Wanneer de photophores uitgeschakeld zijn is de inktvis onzichtbaar in de donkere wateren waar het leeft. Deze inktvis leeft een een diepte van 3000 meter. In tegenstelling tot andere inktvissen en octopussen, heeft de vampierinktvis heeft geen inktzak. De armen van de vampierinktvis zijn bedekt met scherpe tandachtige stekels. Deze geven het dier zijn naam.

Twee armen dienen als filamenten om prooien mee te vangen en kunnen zich tot tweemaal tweemaal de lengte van het dier uitstrekken. Wanneer de inktvis wordt bedreigd sprijdt hij zijn armen open en vormt daarmee defensief web dat haar lichaam bedekt.

Voor een weekdier kan de vampierinktvis kan extreem snel zwemmen. Hij kan gedurende 5 seconden zijn snelheid opvoeren tot tweemaal zijn lichaamslengte. Als het gevaar dreigt, kan het enkele snelle bochten maken in een poging om aan zijn vijanden te ontsnappen. De vampierinktvis komt over de gehele wereld voor in de meeste tropische en gematigde gebieden.

1. Smalsnuitdraakvis

Biologen hebben veel moeite gedaan om de smalsnuitdraakvis Harriotta raleighana te beschrijven. In de stiletto-achtige neus herkende één bioloog "de contour van een supersonisch straalvliegtuig." Anderen noemden het "rattenstaat", om voor de hand liggende redenen.

In Zuid-Afrika is het beest dat vijf meter lang kan worden bekend als de "spookhaai," hoewel hij eigenlijk maar een verre familie is van haaien. Een kleine hoeveelheid gif uit de giftige stekel op de eerste rugvin kan dodelijk zijn, hoewel een dergelijk lot onwaarschijnlijk is gezien de 8.000 meter diepte waar dit schepsel leeft.